Çiğdem Mengi
Psikolojik Danışman
52
Danışan Sayısı
136
Yapılan Seans
Uzman Tanıtım Videosu
Henüz Eklenmedi
Çiğdem Mengi Hakkında
Marmara Üniversitesi Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik bölümünden mezun olmuştur. İkinci üniversite kapsamında İstanbul Üniversitesi Çocuk Gelişimi ve Eğitimi bölümünü tamamlamıştır. Lisans eğitimi boyunca çeşitli anaokulu, ilkokul, hastanelerin psikiyatri klinikleri ve danışmanlık merkezleri gibi alanlarda staj yapmıştır. Uzun yıllar çeşitli kurumların okul öncesi eğitim kurumlarında okul psikolojik danışmanı olarak görev yapmıştır. Alanında uzman eğitimcilerden çocuk psikolojisi, çocuklarda görülen ruhsal bozukluklar ve terapisi, çocuk merkezli oyun terapisi, çocuk değerlendirme testleri ve müdahale programları ile ilgili eğitimler almıştır. Özellikle 0-6 yaş grubu çocuklarda gelişim takibi, okula uyum, okul olgunluğu, davranış sorunları, dikkat ve öğrenme sorunları, çocuk değerlendirme testleri, ebeveyn danışmanlığı ile oyun terapisi alanlarında çalışmaktadır.
Yorumlar (5)
*****
Sorunumuz ile ilgili doğru tespitlerde bulunup, faydalı öneriler verdi. Bizim için çok verimli bir seans oldu. Kendisine çok teşekkür ederiz.
*****
Çiğdem hanımla çocuğumuzun ergenlik dönemine girişi ve davranış bozukluğu nedeniyle bir araya geldik kendisi bize çok güzel bir şekilde yardımcı oldu kendisi gerçekten çok donanımlı birisi bu konuda kendisinden yardım almanızı tüm içtenliğimle tavsiye ederim.
*****
çiğdem hanımla oğlumuzun okula uyum problemi için görüştük kendisi bu süreçte bize çok destek oldu ve sorunu kısa süre içinde çok sağlıklı bir şekilde hallettik uzmanlığı için teşekkür ederiz
*****
kendisiyle 2 yaş sendromu döneminde tanıştık bize ve kızımıza gerçekten çok yardımcı oldu ilgi alakası ve güzel desteği iletişimi için teşekkür ederiz çok donanımlı ve iyi birisi.
*****
ergenlik döneminde bir oğlum var ve anne baba olarak bir türlü iletişim kuramıyorduk. sürekli tartışma, alınganlık ve kavga. açıkcası ruhum daralıyordu bundan dolayı. çiğdem hocam iyi ki sizinle karşılaştık. o kadar büyük bir destek oldunuz ki çok sağolun. önümüzdeki seansları iple çekiyorum görüşmek üzere
Soru ve Cevaplar (41)
Merhabalar hocam, 8 yaşındaki oğlum öfkelendiği zaman çok tepki veriyor. Sakinleşmesi çok zaman alıyor. Ve çoğu zaman evin içinde odadan odaya giderken korkuyor. (Gündüz bile olsa, bütün ışıkları yakıyor) Ne yapıcaz fikir verirseniz çok sevinirim.
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Çocuklarda öfkenin bir çok sebebi olabilir. En genel haliyle sınır problemi, insan eliyle zarar görme (duygusal veya fiziksel), kötü yönetilmiş dürtüsellik, depresyon ve travmatik yaşam deneyimleri öfkeye sebep olur. Öfke de diğer duygular gibi sağlıklıdır, kabul edilebilir ancak öfkenin yol açtığı zarar verici davranışlar kabul edilemez. Bu yüzden öfkelendiği anlarda açıklama yapmak, ikna etmeye çalışmak yerine duygusunu kabul edip sakinleşmesini bekleyin. Kabul etmediğiniz şeyin duygusu değil, davranışı olduğunu söyleyin. Zarar verici davranışlar oluyorsa, sağlıklı ifade etme yolları sunun. Örneğin, size vurmak yerine yastığa vurmasını, duvarı itmesini ya da kağıt parçalamasını söyleyebilirsiniz. Korkuların temelinde ise bazen internet, tv deki olumsuz içerikler olabiliyor. İzlediği şeyler sizin kontrolünüzde olsun. Onu rahatlatacak, güven veren açıklamalarda bulunun. Daha çok birlikte vakit geçirin. Eğer bu sorunlar 1 aydan fazla süredir devam ediyorsa ve günlük yaşamı önemli ölçüde etkiliyorsa mutlaka bir uzman desteği alın. Dilerseniz panelimden randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler
Hayirli gunler . 9 yasinda kizim var 1 bucuk sene önce kendi isteği ile okul dışında başını örtüyordu. 1 haziran itibari ile tamamen tesettüre girdi biz erken diye önünde durduk ama çok sağlam şekilde tesettürü istediğini belirtti. Şu aralar ne yapsa ne olsa hatta ne düşünse gelip hemen bana anlatmaya başlıyor. Biri hakkında azicik kötü birsey düşünse ağlamaya başlıyor. Ben niye böyle düşündüm anne diye. Bu sıra bunlar arttı devamlı ağlar vaziyette. En son anne içimden senin çok da güzel bir yüzün olmadığını düşündüm. Beni affet deyip 2 gün agladi. Ne yapacağımı sasirmis durumdayım. Evde baskı söz konusu değil zorlama yok hiçbir konuda ama kızımız namaz oruç ve tesettur de sanki bir büyük gibi davranıyor. 6 yaşında tam gün oruç tuttu. Dayanamayabilirsin sen çok küçüksün yarım gün tut diye ısrar edince de ağlamaya başlayıp ben bunu istiyorum diyor.
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, bu konular ailenin dini hassasiyeti ölçüsünde değerlendirilebilecek konulardır. Ancak 9 yaşında bir çocuğun bireysel olarak sorumluluğunu alabileceği bir karar değildir. Çevresinde etkilendiği, örnek aldığı birileri olabilir. Din eğitimi verilirken bazen maalesef çocukta kaygı oluşturabilecek olumsuz söylemlerde bulunulabiliyor; Allah'ın cezalandırıcı tarafı vurgulandığında çocuk davranışlarının sonuçlarından endişe duyabiliyor. Öncelikle böyle bir deneyimi var mı, buna bakmak gerekir. Diğer yandan çocuğun kaygılarıyla baş etmekte zorlandığı görünüyor. Bu durum düşünce boyutunda takıntısal örüntülerle kendini göstermeye başlamış. Bunun genele yayılıp çocuğun hayat kalitesini etkilemesi, bu krizlerin sık yaşanıyor olması profesyonel yardım almanızı gerektiren bir durumdur. Çok geçmeden bir uzmana başvurmanızı öneririm. Konuyu detaylı görüşmek isterseniz profilimden randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler
Merhaba. Eşimle boşanma kararı alma aşamasındayız. Aslında çocuğumuz için evliliğimizi şu an devam ettiriyoruz. Oğlumuz 7 aylık. Evlilik terapistiyle görüşmemde; evliliğinizi çocuğunuz için devam ettiriyorsanız bunu yapmayın, çünkü ileride bu daha zorlayıcı olacak hem sizin hem de çocuğunuz için demişti. Şu an böyle bir karar almak oğlumu nasıl etkiler? İlerde böyle bir karar almak nasıl etkiler? Şu an tek düşündüğüm şey onun iyiliği, mutluluğu ve karakteri. Babasıyla aynı evde büyümeyecek sonuçta, anneanne ve dedeyle büyüyecek böyle bir durumda. Bu durum oğlumda ne gibi bir etkiye sebep olabilir?
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, evlenmek kadar boşanmak da doğal bir durum. Boşanma durumunda, çocuğu etkileyen boşanmanın kendisi değil, boşanma sürecinin nasıl yürütüldüğüdür. Mutsuz giden bir evliliği çocuk için yürütmeye çalışmak, sürekli su alan bir gemide yolculuk yapmaya benzer. Tartışmalı, gergin ve huzursuz bir ortamda çocuğu büyütmektense, çocuk için sınırların belli olduğu, anne-babaya olan ihtiyacın sağlıklı bir şekilde karşılandığı, sakin ve huzurlu bir ortamda olması daha doğrudur. Bebekler annelerin duygularından beslenir. Bu evlilikte kalmaya devam etmeniz halinde sizin duygularınız nasıl olacak? Stresli, gergin ve mutsuz olacaksanız bunlar bebeğinizi daha çok etkiler. Süreci iyi yönettiğiniz sürece, çocuğun sonraki yaşamını babasından mahrum kalmayacak, ilgi ve sevgisini hissedecek şekilde organize ettiğiniz sürece sorun olmayacaktır. O yüzden bu konuda sizin duygularınız ve kararınız daha önemli. Sizin iyiliğiniz ve mutluluğunuz çocuğunuza da yansıyacaktır. Size daha detaylı destek olabilmem için panelimden randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler
Merhaba oğlum 9 yaşında hiç so dinlemiyor 3yasinda kardeşine zarar veriyor yalan söylüyor bunu alışkanlık haline getirdi yasaklar koyuyoruz bağıriyoruz ama hiç bisekilde olmuyor sürekli alayci ve umursamaz davranislar o böyle yaptikca küçük oğlumda onun gibi davranıyor şaşırdım iyice napabilitim
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, çocukların söz dinlememesi temelde bir sınır problemi olduğunu düşündürür. Yani sağlıklı ve net sınırların olmadığı yerde, tutarsızlıkların sık yaşandığı, otorite eksikliğinin olduğu aile ortamlarında çocuklar sınırlarını zorlar. Burada yapılması gereken belli bir özgürlük alanı tanıyarak çocuğa etkili sınırlar koymaktır. Kararlı ama şefkatli bir tutumda olmak gerekir. Olumsuz davranışlar zarar verici boyutta değilse görmezden gelmek, olumlu davranışları takdir etmek gerekir. Bazen çocukların alaycı ve umursamaz tavırları içlerindeki yaraları gizleyen birer maskedir. Çocuk baş edemediği negatif duyguları davranışlarla ortaya koymaya çalışıyor olabilir. Öfke, üzüntü, kıskançlık, ilgi ve değer görme isteği...gibi. Kısacası çocuklarda davranışa çözüm aramadan önce, bu davranışa sebep olan ne var? hangi duygu var? ona bakmak gerekir. Nedeni bulduğunuzda çözümü bulmak da kolaylaşır. Eğer bu durum günlük yaşamınızı önemli ölçüde zorlaştırdıysa bir uzman desteğiyle ilerlemeniz doğru olacaktır. Panelimden randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler
5 yıl önce babasıyla ayrıldık benim şuan başka bir evliliğim var ilk etapta yanımda kaliyordu 1 yıl sonra babayı istedi şimdi babada kalmak istemediğini belirtti tam alıyorum kararlaştırdim kararsız babayı istemiyo beni de şuan kararsız okullara çok az kaldı şehir dışında olN oğlumu bir an önce sağlıklı şekilde almak için sizin yardiminiza ihtiyacım var
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Çocuğun yaşını belirtmemişsiniz fakat genel ifadelerle cevaplıyorum. Bu konuda elbette çocuğunuzun huzur ve mutluluğu önemlidir. Ancak nerde kalmak istediğiyle ilgili kararı çocuğa bırakmak, çocuk için ağır bir sorumluluktur. Neticede çocuğun anne kadar babaya da ihtiyacı vardır ve ondan bir seçim yapmasını beklemek ikilemde kalmasına ve kendini baskı altında hissetmesine neden olabilir. Eski eşinizle görüşüp çocuk için en sağlıklı kararı vermelisiniz, daha sonra çocuğu buna hazırlamalısınız. Hangi ebeveynle nerede kimlerle yaşayacak, diğer ebeveyni ne sıklıkta ne zaman görecek? gibi bilgileri çocuğa aktarın. Diğer ebeveynden mahrum kalmayacak, ilgi ve sevgisini hissedecek şekilde yaşamını organize edin. Sizin sınırlarınız net olduğu sürece, çocuk da kararsızlık yaşamaz ve bu süreçten olumsuz etkilenmez. Rutinleriniz oturduktan sonra bazı esneklikler yapılabilir ancak yine de bu konuda karar çocuğun değil, sizin olsun. Size daha detaylı destek olabilmem için panelimden randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler
Merhabalar kızım 7 yaşında. Büyüklerle iletişimde be kendini ifa etmekte sorun yaşıyor. Bı konuda deneyiminiz var mıdır?
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, kendini ifade etme zorluğunun ardında özgüven ve kaygı problemleri olabilir. Çocuğun gelişimi, aile içi dinamikler, çocuğun hayatındaki stres faktörleri ya da olumsuz yaşam deneyimleri buna etki edebilir. Verdiğiniz bilgiler bunun nedenini tanımlamak için maalesef yeterli değil. Dilerseniz profilimden randevu oluşturabilirsiniz, konuyu daha detaylı değerlendirerek mevcut sorunu iyileştirmek adına bir yol belirleyebiliriz. Sevgiler
Merhaba, eşim askeri personel ve sık sık göreve gidiyor. 1 ay bizimleyse 2 ay ayrı. 3 yaşında oglum var eşimin görevi dolayısıyla 6 ay ayrı kalicaz o yüzden memlekete taşındık. 1 ay oldu. Oğlumda hırçınlık gözlemliyorum ve bununla alakalı olduğunu düşünüyorum. Ancak asıl sorum. Şimdi benim işim dolayısıyla şehir değişikliği yapmamız gerek ve eşyalarımi goturemiyorum. Eşyalı ev tutucaz ve oğlumu kreşe vermem gerekicek. Bu durumdan oğlum etkilenir mi kısa sürede yer ve düzen değişikliği , okul kaygısı . Şuan okula gitmek için çok hevesli ama problemler olabilir mi ona durumu nasıl anlatmalıyım. Teşekkür ederim
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, sık sık taşınma, yer, okul değişikliği gibi durumlar çocuğun bağlanma örüntüsüne zarar verir, güven duygusunu zedeleyebilir. Ancak mecburi bir durum olduğunda çocuğu buna hazırlamak; çocuğun karışılacağı, yaşayacağı durumları önceden bildirmek onu rahatlatır. Orada ne kadar kalacağınızı, nasıl bir yerde yaşayacağınızı, tanıdığınız kişiler varsa onların olup olmayacağını, yoksa onlarla nasıl görüşeceğinizi anlatın. Yanında kendine ait eşyaları, sevdiği oyuncakları götürmek iyi gelir. Taşınma ve yeni okula başlamanın aynı zamana denk gelmesi alışma sürecinde biraz zorlayabilir. Okula başlama zamanını yaşından dolayı ve başka bir imkanınız varsa biraz daha erteleyebilirsiniz. Erteleyemiyorsanız da aşamalı bir şekilde oryantasyonu sağlamaya çalışın. Okulda kalma saatlerini yavaş yavaş artırmalı ve aşamalı bir şekilde okuldan ayrılmalısınız. Bir değişikliğe uyum sağladıktan sonra diğerine geçmek çok daha sağlıklı olacaktır. Dilerseniz panelimden online seans oluşturarak süreci daha detaylı görüşebiliriz. Sevgiler
Merhabalar öncelikle, ben evli iki bebek (3-1) annesiyim. Benim ilk evliligim fakat eşimin ikinci evliliği oluyorum. Benden 4-5 sene önce boşanmış olduğu eşinden 13 yaşında bir kız çocuğu var. Annesiyle yaşıyor. Ve çocuk anne babayı istediğini yaptırabilecek için dikkat çekmeye çalışıyor. Benimle arası çok iyi ama annesinin takıntıları var halendaha babasına karşı. Ve çocuk babası annesi ve kendisi olarak üçü vakit geçirmek istiyor ve bunun gizli kalıp benden saklanmasını istiyor. Bu çocuk için nasıl bir davranis veya ben nasıl bir yol izlemeliyim çok kafam karışıyor. Nasıl ne yapmalıyım bilemiyorum. Çok teşekkür ederim şimdiden..
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, boşanma durumlarında karı-koca arasındaki ilişki bitmiş olsa bile anne-babalık görevleri devam ediyor. Çocuğun anne-babasıyla birlikte bir arada olma isteği çok normal. Zaman zaman önemli konular için bir araya gelmekte bir sakınca yok. Ancak sürekli böyle bir talep varsa bu çocuğun ayrılık fikrini tam olarak netleştirmediği ve bu konuda kafasının karışmış olabileceğini gösteriyor. Çocukla konuşulup makul bir şekilde evliliğin net olarak bittiği, geri dönüşünün olmadığı fakat özel durumlar dışında istediği zaman anneyi ve babayı ayrı ayrı görebileceği anlatılmalı. Sizden saklanmasını istemesinin sebebi tepkilerinizle karşılaşmak ve sizi üzmek istemediği içindir. Ancak bu durumun sizi de incitebileceğini söyleyebilirsiniz. Diğer yandan bu mesafeyi eşinizin ayarlaması daha doğrudur. Bu süreci nasıl yönetebileceğinizi birlikte daha detaylı konuşup yönlendirebiliriz, panelimden randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler
İyi günler 4 yaşındaki kızım bana kendini erkek gibi hissettiğini söylüyor nasıl davranmaliyim ne yapmalıyım Soruyorum neden böyle düşünüyorsun diye kendimi erkek gibi hissediyorum diyor neden olabilir
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Böyle durumlar genellikle özdeşim eksikliğinden kaynaklanır. Eğer çevresinde kendi cinsiyetine ait sağlıklı modeller yoksa farklı cinsiyete ilgi duymasına sebep olabilir. Baba, abi, kuzen, dayı gibi çevresinde daha çok sevdiği, etkileşimde olduğu erkek modeller varsa onları örnek alıyor olabilir. Ailede ilgi gösterilen bir erkek kardeş varsa, beklediği ilgiyi erkek olduğunda alacağını düşünebilir. Erkek daha güçlü bir figürdür, kendini güçlü hissetmeye ihtiyacı olabilir. Öncelikle çocuğu bu söylemlerinden dolayı yargılamayın. Karşısına daha çok sevimli abla, teyze figürleri çıkarıp onlarla ilişki kurmasını sağlayın. Anne olarak daha fazla yanında olun, anne-kız saatleri planlayıp aktivitelerde bulunun. Kıyafetleri ve oyuncakları birlikte seçin, oyunlarına eşlik edin. Kız arkadaşlarla birlikte görüşmeler planlayın. Dilerseniz panelimden randevu oluşturduğunuzda size daha detaylı destek olabilirim. Sevgiler
Merhaba, beş yaşındaki oğlum bir ay önce geçirdiği ameliyattan sonra birden değişti. Kardeşine, bizlere vuran, sinirli saldırgan, bağırarak konuşan bir çocuk haline geldi. Öncesinde naif ve iyi bir çocuktu. Yaşadığımız bu durumun ameliyatta aldığı narkozdan mı yoksa, kalıcı bir davranış bozukluğundan mı kaynaklı olduğunu bilemiyoruz. Ben de eğitimciyim ve çok şaşkınım üzgünüm bu anlamda. Sizden randevu talep edeceğim zaten ama öncesinde lütfen biraz fikir verebilir misiniz. Şimdiden teşekkür ederim.
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Bazen ameliyat, kaza gibi olaylardan sonra yapılan müdahaleler çocuklarda travmatik durumlar oluşturabilir. Sonucunda duygusal ve davranışsal değişimler gözlemlenebilir. O anda neler yaşandığı, çocuğun hangi duygusunun ön plana çıktığı önemlidir. Neticede bu yansıyan bir davranıştır ve buna sebep olan bir duygu vardır. Çocuk baş edemediği duyguları ise davranışlarıyla ortaya koyar. Ancak çocuğun öfke problemini sadece buna bağlamak doğru olmayabilir. Genetik zemin, ebeveyn tutumları, çocuğun hayatındaki değişiklikler ve aktif stres faktörleri de buna sebep olabilir. Verdiğiniz bilgiler sorunu tanımlamak adına maalesef yeterli değil. Daha detaylı bir değerlendirme yapmak gerekir. Dilerseniz profilimden randevu alabilirsiniz, Sevgiler
Kizim icin zeka testi yaptırmak istiyorum 2.5 yasinda hic yerinde duramiyor goz temasi kurmuyor gunduzleri uyumuyor yemek yemiyor
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, 2,5 yaş için uygulanan bir zeka testi mevcut değil maalesef. Ancak yaşıtlarına göre gelişimini değerlendireceğimiz bazı gelişim testleri bulunmakta. Göz teması kurmamasının sebepleri üzerinde durmak gerekir. Dikkat dağınıklığının erken dönem belirtileri olabileceği gibi gelişimsel bazı problemlere de işaret edebilir. Yemek ve uyku problemlerine sebep olan organik yani fiziksel bir problem yoksa ebeveyn tutumlarıyla ilişkili olabilir. Genel bir gelişim değerlendirmesi iyi olur. Dilerseniz profilimden randevu alarak detaylı bir görüşme sağlayabilirsiniz. Sevgiler
Merhaba,çalıştığım iş yerinde kreş var bende 22 aylık kızımı oraya getirmeye başladım bugüne kadar anneannesi baktı hep haftanın 5 günü sabah bırakıp akşam alıyorduk fakat semt değişikliği nededi ile hem maddi açıdan zorluk oluyor hemde mesafe uzaklaştığı için arabada oyalamasıda zorlamıyırdu eşimin böyle bir karar verdim ve getirmeye başladım bir hafta bitti ağlayarak giriyor ağlayarak çıkıyor kreşten bugün biraz daha iyi girdi ağlamadı gibi nererdeyse ama öğretmen video çekip atıyır bütün çocuklar sürekli oyuncaklarla oynarken beni kızım sürekli kapının önünde bekliyor öğretmen ismiyle sesleniyor ağladı ağlayacak gibi hazırda bekliyor ne müzik ne oyuncak ne arkadaş hiçbir şeyle mutlu olamıyor ama evimizde dışarıda hiç böyle bür çocuk değil çok mutlu hep oyun oynayan etrafındakilerlrde oynamak isteyen bir çocuk acaba getirmeye devam etmelimiyim ayrıcaa akşamları eve gidincede sürekli ağlamaklı huzursuzluğu deval ediyor zaman zaman uyku arasında bile alışma süreci diye direniyorum ama çokta zorlanıyorum sizce ne yapmam gerekiyor bu durumda bu arada sabah 08:30 akşam 18:30 a kadar kreş süreci
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, 22 aylık bir bebek için açıkçası çok uzun saatler bunlar. 3 yaşına kadar mümkünse anne olmuyorsa anneanne, babaanne ya da bakıcı bakmalı. Fakat mecburiyetiniz varsa oryantasyon sürecini sağlıklı bir şekilde planlamalısınız. Önce 1-2 saatle başlanıp daha sonra yarım gün ve en sonunda tam güne dönmelisiniz. Çocukta güven oluşturmak adına annenin de yavaş yavaş kreşten uzaklaşması gerekir. Ani ayrılıklar çocukta kaygı oluşturur. Ayrıca 2-3 yaş çocuğun paralel oyun evresidir. Çocuk diğer çocuklarla birlikte aynı oyuncakları kullanıyor olsa da kendi başına oyununu sürdürür. Dolayısıyla arkadaş etkileşimi için biraz daha beklemek gerekir. Huzursuzluk gün boyu devam ediyor, 1 ay boyunca alışamıyor ve buna başka davranış problemleri eşlik ediyorsa çocuğun henüz okula hazır olmadığından bahsedebiliriz. Başka çözümünüz varsa yıpratmamanızı öneririm. 3 yaş itibariyle yeniden deneyebilirsiniz. Panelimden randevu alarak detaylı görüşme gerçekleştirebiliriz. Sevgiler
Merhabalar Mesajlasarak danışma imkanını var mı acaba arayıp konuşmak için dahi vaktim yok
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, profilime girerek online randevu oluşturabilirsiniz. Seans sırasında kamera ve sesinizi kapatarak mesajlaşma yolu ile terapi sağlayabiliriz. Farklı çözümler için WhatsApp destek hattından kidologla iletişime geçebilirsiniz. Sevgiler
Merhaba hocam, 6 yaşında oğlumuz var. Aile içerisinde ve yakın olduğu diğer aile bireylerle konuşma ve diğer fiziksel, duygusal vs. aktivitelerde hiçbir problem yok ancak diğer çocuklarla yada tanımadığı insanlarla kesinlikle konuşmuyor. Merhaba dendiğinde bile hazirol şeklinde durup göz teması kurmuyor. Anasinifina başladı bu sene başı ilk birkaç gün güzel geçti ancak sonrasında hiçbir şekilde okula göturemedik. Selektif mutizm i arastirdigimda tüm belirtileri gözüküyor gibi duruyor. Bu sene sonu 1. Ci sınıfa başlayacak oğlumun minimum düzeyde sorun yaşamasını istiyorum. Bu konuda nasıl bir yol izlemeliyim. Tavsiyeniz ne yönde olur. Başlangıç olarak neler yapabiliriz.
Uzmanın Yanıtı
Merhaba sanırım daha önce bu soruyu sormuşsunuz. Sorunuz aşağılarda kaldığı için henüz farkedip yanıtlayabildim. Oradaki cevabıma da bakabilirsiniz. Evet, bahsettiğiniz durumlar selektif mutizm gibi görünüyor. Ancak bunu kesin söyleyebilmek için detaylı bir değerlendirme yapmak gerekir. Selektif mutizm çocuğun sosyal ve akademik yaşantısını oldukça etkileyen bir durumdur. 1 aydan uzun sürmesi halinde mutlaka uzman desteği alınmalıdır. Selektif mutizm genellikle terapiyle çözülebilecek fakat diğer davranış problemlerine oranla daha uzun sürede sonuç veren bir durumdur. O yüzden ihmal etmeyin, bir uzmana başvurun. Panelimden "online seans al" seçeneği ile randevu oluşturabilirsiniz. Süreci daha detaylı ele alabiliriz. Sevgiler
Doktorum merhaba size birşey danışmak istiyorum aslında seans alacaktım fakat maddi durumdan ötürü alamadım affınıza sığınıyorum. Benim 4 yaşında bir oğlum var eline geçen herşeyi duvarlara atıyor herşeyi kırıyor ve kahkaha atıyor kötü birşey olduğunu anlatmaya çalışıyorum ama en fazla 10 dakika sürüyor sonra kaldığı yerden devam ediyor benim zihinsel engelli bir kardeşim var ne yazık ki onu örnek aldığını düşünmeye başladım ayrı tutmak gibi bir şansım da yok çünkü babamı kaybettim kardeşime ben bakıyorum ama bu durum beni çok yıprattı ne yapmam lazım
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, çocuğunuzun eşya fırlatması öfke sonucu değil de model alması nedeniyle ise kardeşiniz bu davranışı gerçekleştirdiğinde nasıl tepki verdiğinizi bir gözden geçirin. Bazen çocuklar pozitif ilgi çekemediklerinde negatif ilgiye başvururlar. Zihnimiz olumsuzu daha kolay algılar. Çocuk olumsuz bir şey yaptığında adını söyleriz, yanına gideriz, belki kolunu tutarız, göz teması kurarız. Kısacası daha fazla temas ederiz. Bu yüzden çocuk olumsuz da olsa bu ilgiyi sürdürmek ister. Onun için çocuğun olumsuz davranışları zarar verici olmadığı sürece görmezden gelmek, olumlu davranışları takdir etmek gerekir. Bir de bu yaş çocuğuna uzun açıklamalar yapmak gereksizdir. Net kısa cümlelerle açıklama yapıp fiziksel sınır koymalısınız. Attığı zaman "atmak yok" deyip elinden oyuncağı almak gibi... Kırılan oyuncağın yerine yenisi koyulmamalı. Ya da bunu yapmaya devam ettiği sürece bir sonuçla karşılaşmalı. Biraz sınır koymak sorununuzu çözecektir. Sınırlar konusunda çalışabil ve süreci daha detaylı değerlendirerek size yardımcı olabilirim. Panelimden "online seans al" seçeneği ile randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler
Merhaba hocam benim 6 yaşında kızım var ve kimseyle konuşmuyo anne si ve ben kardeşi hariç birde çok agliyo hemen bisey dedik mi yapmiyo ve hemen agliyo napabikiriz bize bi yol gösterirseniz çok iyi olur hocam şimdiden teşekkürler cok
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, bahsettiğiniz durum seçici konuşmazlık gibi görünüyor. Genellikle aşırı kaygılı ya da aşırı koruyucu özellikteki ailelerde görülebilir. Genetik temelli de olabilir. Özgüven durumuyla da ilişkilidir, sosyal kaygıyla ya da ayrılık kaygısıyla birlikte de görülebilir. Öncelikle 1 aydan uzun süren durumlar için mutlaka bir uzmana başvurmalısınız. Çocuğun özgüvenini geliştirmek için sık sık başarabileceği sorumluluklar verip, yeterlilik duygusunu güçlendirmelisiniz. Takdir etmeniz çok önemli. Kendi yapabileceği işleri ona bırakın. İsteklerini ağlayarak ifade etmesine izin vermeyin. Ağladığında ağlamasına bir süre izin verip önce sakinleşmesini bekleyin, daha sonra açıklama yapın ve seçenek sunun. Bazen çok ağlamak çocuğun dil gelişimi ve kendini ifade etme becerisiyle de ilişkilidir. Bu konularda zorluk yaşıyorsa ağlamaya başvurabilir. Bu açıdan değerlendirerek önlem alabilirsiniz. Panelimden "online seans al" seçeneği ile randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler...
Merhaba kızım 25 aylık ama sadece 10-15 kelime kadar sözcük dağarcığı var yasitlarini görüyorum çok güzel konusanlar var ev adresini bile ezberleyip söyleyenleri gördüm ama benim kızım iki kelimelik cümle bile kurmuyor sadece tek tük kelimeleri var sizce normal mi bizim yapabilecegimiz bişey var mi
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, bu yaşlarda 2-3 kelimelik cümle kurabilmelerini bekleriz. Gelişimsel dil gecikmesinin birçok sebebi olabilir. Genetik faktörler, uyaran eksikliği, fazla ekran maruziyeti, çocukla fazla etkileşime girilmemesi ya da bazı gelişimsel problemler olabilir. Göz kontağı kurabilmesi, verilen komutları alması ve insanlarla etkileşimde bulunabilmesi önemlidir. Eğer bu alanlarda da sorun varsa bir uzman desteği almak iyi olur. Bununla birlikte çocukla bol bol etkileşime geçmek, her dediğini anlamak yerine onun ifade etmesini teşvik etmek, kitaplardan ve müziklerden yararlanmak dil gelişimini destekleyebilir. Sevgiler
Merhaba 3 yaşındaki kızıma annesiyle babasının ayrılacağını nasıl söyleyebilirim
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, boşanma durumlarında boşanmanın kendisi değil sürecin nasıl yürütüldüğü çocuğu etkiler. Bu süreçte önemli olan çocuk için sınırları net bir şekilde çizmek ve eşler olarak karşılıklı öfke durumlarınızı çocuk üzerinden yansıtmamaya gayret etmenizdir. Eşler olarak ayrılmış olsanız da, anne-babalık rollerinizin devam edeceğini unutmayın. Çocuğunuza da bu şekilde açıklayın. "Hani sen de arkadaşınla/kardeşinle vs. bazen kavga ediyorsun anlaşamıyorsun ya biz de bazen tartışıyoruz ve birbirimizi üzüyoruz. Birbirimizi daha fazla üzmek istemediğimiz için de ayrı evlerde yaşamaya karar verdik. " şeklinde basit bir açıklama yeterli olur. Eşler olarak ayrıldığınızı ancak anne baba olmaya devam edeceğinizi, her zaman onu sevip yanında olacağınızı ifade edin. Çocuğun bundan sonraki süreçte neler yaşayacağı; nerde kalacağı, kiminle yaşayacağı, diğer ebeveynini ne kadar sıklıkta göreceği gibi konular açıkça dile getirilmelidir. Başlangıçta bu durum her çocuk için bir miktar zorlayıcı olur fakat sınırlarda net olduğunuzda ve uyguladığınızda bu durumu en az hasarla atlatmasını sağlamış olursunuz. Bu süreci bir uzman eşliğinde yürütmek çocuğunuz için çok sağlıklı olacaktır. Panelimden "online seans al" seçeneği ile randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler
11 yaşında bir erkek çocuğum var . İletişim kuramıyor.. arkadaş çevresi ve öğretmenler tarafından dislaniyor.. tırnaklarının etini kavlatip kanatıyor . Arkadaşları yaptığı espriyi anlamıyor.. o zaman da sinirlenip sağa sola kufrediytor.. bu konuda ne yapabilirim.. teşekkür ederim
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, ergenlik öncesi dönemde sosyalleşme ve iletişim problemleri önemli bir konudur. İletişim kuramamasının nedeni değerlendirilme ve eleştirilme kaygısı mı, dil gelişimi vs. mi? Öncelikle bunun tespit edilmesi gerekir. Ani öfke patlamalarının temelinde dürtüsellikten bahsedilebilir. Ancak çocuğun arkadaş ilişkilerinde yaşadığı bu durum da içsel olarak gerilime ve öfkeye sebep olabilir ki neticesinde tırnak etlerini koparma davranışı ortaya çıkmış. Tırnak koparma gibi davranışlar çocuktaki kaygı, korku, stres ve gerilim gibi durumların bir yansımasıdır. 1 aydan uzun süren durumlarda ise müdahale etmek gerekir. Bu nedenle bir uzmandan destek almanızı öneririm. Panelimden "online seans al" seçeneği ile randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler...
6 yaşında bir kızım var.. önceki zamanlarda erkek oyuncaklarına giysilerine oyunlarına merakı vardı.. ana son bir aydır sürekli erkek olmak istediğini söylüyor.. kız objelerin reddediyor.. tedavi süreci nasıl olmalı.. teşekkürler
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, 3-6 yaş arası dönemde çocuk cinsel kimliğine ait rolleri benimsemeye başlar. Bunun için de doğru modeller oluşturmak, hemcinsi olan ebeveynle özdeşim kurmasını sağlamak gerekir. Güçlü bir baba figürü, etrafta çok fazla erkek modellerin olması (abi, kuzen, arkadaş, dayı vs.) çocuğun bu kişilerle özdeşim kurarak onları model almasına sebep olabilir. Öncelikle karşısına sevimli teyze, abla figürleri çıkarmak; böyle kişilerle keyifli vakit geçirmesini sağlamak iyi olur. Anne-kız saatleri planlayarak birlikte kızsal aktiviteler yapabilirsiniz. Kızlara ait giysi, oyuncak gibi şeylerde seçenek sunarak onun tercih etmesini sağlayabilirsiniz. Bununla birlikte erkek objelerine ilgi duyduğu için ya da oynamak istediği için ona kızmayın, eleştirmeyin ya da yasaklamayın. Bir miktar deneyimlemesini sağlayarak uygun bir şekilde anlatın. Bunları denemeye başlayarak panelimden randevu oluşturabilir ve bireysel destek alabilirsiniz. Sevgiler...
Merhaba kızım 3.5 yaşında ben tuvalete girdiğimde kapıyı kapatma niye kapattın die ağlıyor sürekli bir ağlama modundayiz birşey desem kizsam hemen ağlıyor tırnaklarini kopartiyor babası çok koruduğu için babam geliomu babam nerde dio sonra anne seni çok seviyorum diyor ama artık başa vikamaz hale geldim tuvalete bile zor gidiyorum ne yapacağımı şaşırdım
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, bahsettiğiniz durumlar çocuğun yoğun kaygı yaşadığını gösteriyor. Genellikle tırnak yeme, tırnak koparma gibi davranışların ardında kaygı, korku, stres, gerilim gibi durumlar vardır. Çocuk bu duygularla baş edemediğinde böyle davranışlara başvurur. Ailede kaygılı kişilerin varlığı, baskıcı ya da aşırı koruyucu aile tutumu, stresli günlük yaşam olayları çocuğun kaygı yaşamasına sebep olabilir. Aynı zamanda 3 yaş dönemi benmerkezciliğin yoğun hissedildiği dolayısıyla inatlaşmaların sık yaşandığı, çocuğun isteklerini yaptırmak amacıyla ağlamaya sık başvurduğu bir dönemdir. Bu açılardan değerlendirerek öncelikle bu duruma sebep olan durumları izale edebilirsiniz. Fakat 1 aydan uzun süren, günlük hayatı önemli derecede etkileyen sorunlar için uzman desteği almak gerekir. Sevgiler
Merhaba hocam ben 17 yaşındayım bipolar bozukluk 2 hastasıyım yaklaşık 3 yıldır mücadele ediyorum ama artık gerçekten çok yoruldum ilaç tedavisi alıyorum ama yeterli gelmiyor psikoterapi benim için daha sağlıklı olacak ilaç kullanmaktan bazen şuurum yerinde olmuyor kendime zarar vermekten korkuyorum maddi durumum yetersiz olduğu için kimse ilginlemedi eğer ücretsiz seans varsa lütfen bana yardımcı olun gerçekten çok ihtiyacım var
Uzmanın Yanıtı
Merhaba,Öncelikle geçmiş olsun. Psikopatolojik bozukluklarda ilaç desteği tek başına yeterli değildir. Psikoterapiyle birlikte ilerlemek her zaman daha iyi sonuç verir. Yardımcı olmak isterdim ancak ben daha küçük çocuklarla çalışan bir uzmanım. Ergen ve yetişkinlerle çalışan uzmanlar size yardımcı olacaktır. Sevgiler...
Merhaba hocam oğlum 8yasinda ve maalesef başkalarının eşyalarını izinsiz aldığını fark ettik bu sorunu çözmek için ne yapmalıyız
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Çocuklarda izinsiz eşya alma davranışının pek çok sebebi olabilir. Birçok davranış probleminde olduğu gibi izinsiz eşya alma davranışı da temelde var olan başka bir ihtiyacın yansıması olarak karşımıza çıkar. Bazen yoksunluk (sahip olma isteği), bazen dikkat çekme isteği, değer görme ihtiyacı, kıskançlık, sevgi ve ilgi eksikliği buna sebep olabilir. Öncelikle çocuğun neye ihtiyacı var? bunu düşünelim. Çocuğu yargılayıcı ve suçlayıcı tutumdan uzak durun. Ceza vermek ve bu davranışı nedeniyle güvensizliğinizi ifade etmek doğru değildir. Çocuğu deşifre etmeden olumsuz davranışı üzerinden konuşabilir, aldığı eşyayı kendisinin eşyanın sahibine iade etmesini söyleyebilirsiniz. Aile içi ilişkileri güçlendirmek, çocuğun özgüvenini desteklemek, takdiri artırmak, çocukla ilgilenmek ve zaman ayırmak davranışın sönmesini sağlayabilir. Ancak uzun süren çalma davranışı olduğunda ve alışkanlık boyutuna geldiğinde psikiyatri desteği almak gerekir. Sevgiler...
Mrb oğlum 7 yaşında iki yaşında da bir kardeşi var son bir yıldır çok fazla fevri saldirgan yapma denileni özellikle yapıyor ve sinir krizleri gibi ağlama krizleri geçiriyor ve çok uzun sürüyor kardeşini istemediğini ondan önce mutlu olduğumuzu o dünyaya geldikten sonra onu sevmedigimizi onunla ilgilenmediğimizi söylüyor bize yardımcı olabilirmisiniz
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, kardeş kıskançlığı kardeşi olan her çocuğun yaşadığı bir duygudur. Bunu ortadan kaldırmaya çalışmak gerçekçi değildir ancak azaltılabilir. Kardeşi olan çocuğun ilk düşündüğü ve hissettiği " Artık eskisi gibi değerli değilim ve sevilmeyeceğim"dir. Öncelikle bu duygusunu anlamak ve yansıtmak gerekir. Yaptığı davranışlar ya da söylediği şeyler için onu eleştirmeyin, suçlamayın. Bilin ki bu davranışa sebep olan ardında güçlü bir duygu var. Çocuklar pozitif ilgi göremediklerinde negatif yollara başvururlar. O yüzden olumsuz davranışlar, zarar verici boyutta olmadığı sürece görmezden gelmek ve olumlu davranışlara odaklanmak gerekir. Çocuğun güzel yanlarını görmeye çalışın, bol takdir edin. Bireysel olarak anne-oğul ve baba-oğul saatleri yapın. Hep birlikte eğleceli aile aktivitelerine yer verin. Önemli bir gelişme kaydedemezseniz bir uzmandan destek alın. Sevgiler...
Merhabalar. Doktor hanım 23aylık bir kızım var iki hafta önce kızım kekelemeye başladı erken konuşan ve akıcı şekilde güzel konuşurdu. Ancak bi akşam evde oluşan bağırma çağırmanın arasında kaldı(maalesef) ve kekeleme başladı hemen o akşam. O zamandan beri bazı günler çok artıyor. Ne yapmalıyım? Nasıl bir yol izlemeliyim? S
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, 2-3 yaş arası dönemde gelişimsel kekemelik görülebilir. Bunun nedeni çocuğun öğrenme sürecinde olup düşüncelerin zihinde akışkan olmasıdır. Çocuğun zihnine aynı anda birden fazla düşünce gelir ve ifade etme esnasında geçişlerde zorlanabilir, takılmalar olur. Fakat bazen de kekemeliğe çocuğun günlük hayatta yaşadığı bir gerilim sebep olabilir. Tek bir tartışmaya şahit olması buna sebep olmayabilir. Ardında başka nedenler var mı ona da bakmak lazım. Kekelediği zamanlarda sabırla yaklaşmak, çocuğu dinlemek, hızlandırmaya ya da kelimeleri söyletmeye çalışmamak önemlidir. 1 aydan fazla uzun süren durumlarda uzman desteği almanızı öneririm. Sevgiler...
Merhaba 3 yaşında 24 haftalık doğan prematüre kızım var istemediği bir şey olunca aşırı sinirleniyor ve sinirimden kusuyor tamamen bunu kendi isteği ile yapıyor anne baba olarak oyun oynuyoruz etkinliklere götürüyoruz elimizden geleni yapmamıza rağmen başa çıkamaz hale geldik ağlama krizi sonrası kusuyor ve inadına babasi evdeyken yapıyor özellikle ama baba evden dışarı çıkınca uyucaksa uyuyor anneannesi ile beraber gün için lde birkaç saat kaldığında gayet uysal söz dinleyen bir çocuk yardımcı olursaniz seviniriz
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, 2-3 yaş dönemi çocuğun benliğini fark ettiği, inatlasmaların başladığı, ebeveynle çatışmaların sık yaşandığı bir dönemdir. Ağlama, bağırma, vurma gibi davranışlar bu yaşlarda çocuğun olumsuz duygularını ifade etme biçimidir ve normaldir. Öncelikle inatlasmaya inatlasmayla karşılık vermemek önemli. Fiziksel sınır koymak ve yapılması ya da yapılmaması gerekenleri net birkaç cümleyle ifade etmek yeterlidir. Kusma da çocuğun tepkisel olarak yaptığı bir davranış. Bunu nasıl karşıladığınız önemli. Eğer bu davranışı sonucunda istediğine ulaşıyorsa bunu problem çözme yolu olarak kullanmayı öğrenmis demektir. Belki babanın tepkilerini gözden geçirebilirsiniz :) Öfkesini anlayın fakat bu şekilde ifade etmesine izin vermeyin, olumsuz duygu çıkışına sağlıklı yollar bulun, rehberlik edin, nasıl gösterebileceğini öğretin. Ağlamasına izin vermek, sakinlesmesini beklemek, sakinlestiğinde iletişime geçmek aranızdaki ilişkiyi korur. Eğer bu durum 1 aydan fazla devam ediyorsa ve günlük yaşamı büyük ölçüde etkileyecek dereceye ulaşıyorsa bir uzmandan destek almanızı öneririm. Sevgiler?
Merhaba. 3 yaşındaki oğlum kendi odasında uyuyor ancak gece uyandığında tekrar uykuya geçmesi için beni yanında istiyor elimi tutmak istiyor. Odasında tek başına uyuması için yardımcı olur musunuz
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, gece uyanmalar, annenin yanında yatmak isteme gibi durumlar çocuğun güven ihtiyacıyla ilişkili olabileceği gibi gün içinde yaşamış olduğu stres ve gerilimin ya da izlemiş olduğu olumsuz içeriklerden etkilenmesinin de bir sonucu olabilir. Öncelikle bu durumların olup olmadığını değerlendirin. Gece yanınıza geldiğinde sabırla her seferinde yatağına götürmeye devam edin. Fakat yanına yatmayın, yanında oturun. İstiyorsa elini tutabilirsiniz. Uyku öncesi rutinleri oluşturmak önemli. Yatmadan önce yapılması gerekenleri aynı düzende her gün tekrarlayın. Kararlı ama şefkatli yaklaşın. Bir uyku arkadaşı edinmek de işinizi kolaylaştırabilir. Davranış yerleşene kadar rutinleri sürdürün. 1 aydan fazla sürerse ve başka sorunlar eşlik ederse (gece korkuları, alt ıslatma vs.) bir uzmana danışmanızda fayda var. Sevgiler
Merhaba, bebeğimi( 5 aylık) işlerimi yaparken halısına koyuyorum, 2 dk geçmeden bağırmaya başlıyor, yanıma alsam bile canı sıkıldığı için bağırıyor ve yemek bile yiyemiyorum. Açlık ya da uykusuzluk gibi bir problemi olmadığına emin oluyorum, sadece ilgi istiyor. Tv falan açmıyorum. Bu durumda bağırmaya bırakmam güvenli bağlanma açısından soruna sebep olur mu? Bu gibi durumlarda nasıl davranmam daha doğru olur? Sürekli oyalamaktan hiçbir şey yapamamaya başladım
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, bu aylar bebeklerin dış dünyayı keşfetmeye başladığı, ilgi ve iletişim ihtiyacının fazla olduğu bir dönemdir. Aynı zamanda oturma denemelerine başlandığında bebeğin görüş alanı genişlemekte bu sebeple yatış pozisyonu bebek için çok keyifli olmamaktadır. 0-2 yaş döneminde bebeğin güven algısı ağlayınca kucağa alınıp sakinlestirildiğinde, acıkınca doyurulduğunda, kirlenince temizlendiğinde somutlaşır. Dakikalarca ağlamasına rağmen yanına gitmeyip yalnız bırakmak çocuğun güven duygusunu zedeler ve bağlanma olgusuna zarar verir. Bu yüzden işlerinizi yaparken bebeğinizi de yanınıza alın, kucağınıza almasanız bile onunla konuşun, sürekli iletişim halinde olun. Önemli işlerinizi de uyuduğunda ya da size yardımcı olacak biri olduğunda yapmaya çalışın. Özellikle sizden ilgi istediğinde değil de, sakin ve mutlu olduğu zamanlarda daha çok kucağınıza almaya çalışın. Bu aylarda bebekler renkli, sesli, ışıklı oyuncakları severler. Bunlarla dikkatini çekebilirsiniz. Sevgiler?
Hanımlar bana bir akıl verin. Eşimin ilk evliliğinden bir kızı var. Kızı henüz 1 yaşındayken boşanmışlar ve kadın o günden beri kızını hiç arayıp sormamış eşine bırakıp gitmiş tekrar evlenmiş. Biz eşimle evlendiğimizde kızım 3 yaşındaydı beni annesi bildi sevdi ben de onu öz kızım gibi sevdim başka çocuğumuz da yok zaten.şimdi kızım 7 yaşında. Biz evlendikten sonra aklı başına geldi kıskançlık yaptı sanırım birkaç defa görmeye geldi ama bizimle o kadar çok kavga etti ki kızım hiç sevmedi onu. Bir keresinde ben senin annenin seni ben doğurdum seni alıcam gibi laflar söylemiş kızım o günden sonra ne zaman görse onu ağlıyor yanına gitmek istemiyor. Birkaç ay önce telefonda konuşmak istedi kızım istemedi o kadar çok ısrar etti ki yani kızım telefonu bizden alıp arama beni istemiyorum seninle konuşmak anlamıyorsun diye bağırdı. Artık kızımın da psikolojisini bozdu. AVM oyun alanları gibi yerlere götürmek istediğimde gitmek istemiyordu oda gelecek ben evde kalmak istiyorum diyordu bize. Neyse, bu o günden sonra bizi 3 ay kadar aramadı zaten 6 ayda bir görüyordu şimdi yeni eşinden 3. çocuğuna hamileydi şimdi doğum yapmış kendini de toplamış canı sıkılıyor heralde bugün bize durup dururken velayet davası açtım kızımı alıcam gibi şeyler yazıp göndermiş bir de o kadar terbiyesiz ki adresini ver bekliyorum hadi diye bir sürü mesaj atmış. Şimdi ben kızımı yeni yeni toparlamışken yine psikolojisini bozacak kızım artık küçük değil o da herşeyin farkında ama kabul etmiyor. Bana sen benim annemin beni sen doğurdun onun bir sürü çocuğu var onlara baksın diyor. Ben ne yapacağım kızımla nasıl iletişim kuracağım bilmiyorum. Eğer kızımı mahkeme yolula almaya kalkarsa benim çocuğum bir daha normal olamaz evine bize çok bağlı babaannesi nde bile kalmıyor ben evimi özlüyorum diye. Ben bu sinsi kadınla nasıl baş edeceğim. "Bu arada derdi çocuk felan değil eşimle benim aramı bozmak daha önce de buna kalkıştı bana yalan yanlış şeyler anlatıp aklımı karıştırmaya çalıştı ama ben oyunlarını bildiğim için zarar veremedi. Bir keresinde de eşimi arayıp beni unuttun mu kalbinden sildin mi gibi şeyler söyledi."
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Boşanma durumlarında boşanmanın kendisi değil sürecin nasıl yürütüldüğü çocuğu etkiler. Burada bu sürecin çok da sağlıklı yürütülmediği görülüyor. Öncelikle karşılıklı ilişkinizi hukuki yollarla yürütmenizi öneririm. Neticede annenin de, babanın da yasal olarak çocuğunu görmeye hakkı vardır. Bu çerçevede en doğru karar verilecektir. Çocuğa gelince bir çok tatsız olay yaşamış, anlamlandırmakta zorlanıyor olabilir. Sizden ayrılma kaygısı da yaşıyor olabilir. O yüzden gerçekleri onun anlayabileceği bir şekilde anlatın. Görüşmek istemiyorsa da bunu kendisi ifade etsin. Her zaman yanında olduğunuzu belirten güven verici konuşmalar yapın. Eğer kaygıları günlük yaşamını etkileyecek dereceye ulaşıyorsa, psikolojik olarak yıprandığını gözlemliyorsanız ve bu durum davranışlarına yansıyorsa bir uzman desteği almanızda fayda var. Sevgiler
Merhaba hocam, 7 yasinda ikinci sinifa giden bir oglum var. Odevlerini yapma konusunda güçlük cikariyor derse karşı ilgisiz isteksiz. Ogretmeni ile konuştuğumda okulda da oyle olduğunu soyledi ilgisiz ve isteksiz davranıyormus surekli. Konuşmayı cok sevdigi icin sadece baska seyler konusuyor. Okumayi cok zor ogrendi ama istenilen düzeyde degil hala cok yavas ilerliyor. Bu zamana kadar herhangi bir psikoloğa danışmadık. Ne yapmamız gerekiyor bu konuda.
Uzmanın Yanıtı
Derslere olan ilgisizlik, ödevlerin beklenenden daha uzun sürmesi, dikkatin dış etkenlerden kolay dağılması, oyalanmanın çok olması gibi durumlar dikkat eksikliğiyle ilişkilidir. Bununla birlikte çocuğunuz öğrenme güçlüğü yaşıyor da olabilir. Bunların tespit edilebilmesi için bazı bilişsel ve dikkat değerlendirme testleri uygulanır. Sonuca göre bilişsel müdahale yapılabilir ya da psikiyatri desteği alınabilir. Sorunun nereden kaynaklandığını bildikten sonra ilerlemek kolaydır. Bunun için bir uzmana bavurup bir görüş almanızı öneririm. İstanbul'daysanız da yardımcı olabilirim.
İlk seansa anne ve çocuk beraber mi alınıyor.Çocuğu seans için nasıl ikna edebiliriz.
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Her uzmanın çalışma şekli farklı olabilir. Genelde ilk seansta aile ve çocuk birlikte çağırılır. Fakat bazı uzmanlar ilk seansı sadece aileye ayırabiliyorlar. Ben birlikte alıyorum. Çocukla tanıştıktan sonra çocuğu dışarı alarak aileyle detaylı bir değerlendirme yaparım. Daha sonra çocukla da biraz vakit geçirir, sonra nasıl bir yol izleyeceğimize karar veririz. Çocuğun yaşına göre uygun bir açıklama yapabilirsiniz. Küçük çocuklar için "oyun ablasına gideceğiz, seninle biraz oyun oynayacak" gibi bir açıklama yeterli olur. Daha büyük çocuklar için okulundaki rehber öğretmenleri örnek vererek böyle birinin ona yardımcı olacağı söylenebilir. "Doktora gidiyoruz" ya da "şu sorun yüzünden seni götürüyorum" gibi kaygı verici söylemlerden uzak durmakta fayda var. Sevgiler
merhabalar,6,5 yaşında oğlum bugünlerde çok sıkılgan evde durmak istemiyor kendi evimizde sürekli sıkıldığını dile getiriyor ananesinde kalmak istiyo izin vermediğimiz zaman ağlıyo konuşmak istiyorum anasınıfına gidiyor oğlum nasıl geçti okulun diyorum konuşmuyo iyidi diyo değişik duygular seziyorum oğluma karşı nasıl bir davranız sergileyebirim acaba.
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, eğer eviniz sınırlı bir ortamsa, anneanneye gittiğinde istek ve beklentilerine uygun davranışlarla karşılaşıyorsa bunu söylemesi normaldir. Evdeki ve dışarıdaki sınırları hakkında konuşarak bir düzenleme yapabilirsiniz. Aile içi ilişkiler ve evdeki atmosfer de önemlidir. Gergin, tartışmalı, huzursuz bir atmosfer varsa çocuk da kendini rahat hissetmeyecektir. Ailece birlikte ortak zamanlar oluşturmanızı, birlikte eğlenceli vakit geçirerek paylaşımda bulunmanızı öneririm. Sevgiler
Merhaba 2 buçuk yaşında oğlum var henüz cümle kurmuyor çok agrasif ve sinirli tavırlar sergiliyor bununla ilgili ve benim de bazı davranışlarım ile ilgili sizden randevu almak istiyorum
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Bu yaşlarda çocukların 3 kelimelik cümleler kurabilmelerini bekleriz. Gelişimsel olarak bazen gecikmeler olabilir. Bunun nedenlerini araştırmak ve ona uygun bir yol izlemek doğru olur. Bol bol konuşmak, çocuğa uyaran açısından zengin bir ortam sağlamak, her söylediğini anlamak yerine onun çabalamasını sağlamak ve model oluşturmak, kitaplarla tanışmasını sağlamak dil gelişimini desteklemek adına işe yarayan yöntemlerdir. Çocuğun kendini ifade edememesi zaman zaman agresyona neden olabilir. Bununla birlikte inatlaşmaların bol yaşandığı benmerkezci bir dönemde olduğunu da unutmamak gerekir :) Tabiki online ya da yüzyüze yardımcı olmaya çalışırım. Profilimden randevu oluşturabilirsiniz. Sevgiler...
Neden çabaladığımm herşeyin enkazında kalıyorum
Uzmanın Yanıtı
İnsanlarla olan ilişkilerimizde zarar görmemizin sebebi genellikle aramızdaki sınırlarla ilişkilidir. Eğer çevrenize karşı gereğinden hassas davranıyor, sürekli kendinizden ödün veriyorsanız beklentilerinize uygun karşılık alamadığınızda bu hisse kapılıyor olabilirsiniz. Kendi değerinizi fark etmenizi, istek ve ihtiyaçlarınıza kulak vermenizi öneririm. Önceliğin kendiniz olduğunu fark ettiğinizde, çabalarınızı belirli bir seviyede sürdüreceksiniz. Ayrıca yapabilecekleriniz, yapmayacaklarınız ve beklentilerinizi ifade etmekten çekinmeyin. Bu, sizi yıpranmaktan koruyacaktır. Sevgiler..
Hocam merhaba bir sorum olacaktı 1 aydır hemen hemen sanki tüm duygularım ölmüş hiçbişi hissetmiyorum yapıyorum ama hissetmiyorum hobilerim bile artık haz vermiyor psikiyatriye gittim ilaç tedavisi olur dedi ben olmaz dedim ileriki hayatımı düşünüyorum çünkü bunun nedeni ne olabilir yada nasıl düzeltebilirim bunu uzun zamandır ağlayamıyorum daha önce zevkle yaptığım şeyleri yapmak gelmiyor içimden gelse bile o zevki vermiyor gülmek dıştan gülüyorum içten gelmiyor eskisi gibi
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, bahsettiğiniz durumlar depresyon belirtileridir. Bu mutsuzluk ve isteksizlik halinin 15 günden fazla sürmesi ve hayat kalitesini önemli ölçüde etkiliyor olması tedavi gerektiren bir durumdur. İlaç desteği tek başına yeterli olmayabilir. Öncesinde bir psikologtan destek almanızı öneririm. Terapi süreciyle bu duygularınızı tetikleyen sebepleri ortaya çıkarabilir, baş etme becerilerinizi geliştirebilirsiniz. Ancak ben çocuklarla ve ebeveynlerle çalışan bir uzmanım. Yetişkinlerle çalışan bir uzman size bu konuda yardımcı olacaktır. Sevgiler...
Iyi günler bu soruyu annem adına yazıyorum. Ben yıllar önce babamı kaybetmistim. Bu yılda annemi koronadan kaybettim. Daha aradan 2-3 ay geçmeden kardeşimin kanser olduğunu öğrendik ama ameliyat ettirmemize rağmen doktor bize umut vermedi. Ne yapacağımı bilmez haldeyim. Onu diyarbakir da ameliyat ettik başka bir doktora Ankaraya ya da İstanbula götürelim diyoruz bir taraftanda fitoterapist arıyorum acaba ne yapmalıyım diyorum? Kendimi dünyada değilmişim gibi hissediyorum. Bana bir yol gösterir misiniz?
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Öncelikle başınız sağolsun ve geçmiş olsun. Yaşadıklarınız üzücü, üstelik ard arda gelmesi oldukça yıpratıcı. Kardeşinizin tedavi süreciyle ilgili kararı yine en iyi doktorunuz verecektir. Fakat sizin yaşadıklarınızla baş edebilmeniz için psikolojik destek almanızı öneririm. Ben çocuklarla ve ebeveynlerle çalışan bir uzmanım. Yetişkinlerle çalışan bir psikolog size yardımcı olacaktır. Sevgiler...
merhaba çiğdem hanım ismim BETÜL. şu an aşırı duygusal ve ağlak durumdayım geleceğe ait hiç bir hayalim yok ve hiç bir şeyden zevk almıyorum ve üstelik nişanlımla ayrıldık depresyanda mıyım ? ACABA .....
Uzmanın Yanıtı
Merhaba Betül hanım, Hayatta bazen zorluklarla karışılaşırız. Bu zorluklarla baş etmek her zaman kolay olmayabilir. Desteğe ihtiyaç duyarız. Bahsettiğiniz mutsuzluk, isteksizlik hali gibi durumlar depresyon belirtileridir ancak bunun söylenebilmesi için 15 günden fazla sürmesi ve hayat kalitenizi önemli ölçüde etkiliyor olması gerekir. Eğer böyleyse uzman desteği almanızda fayda var. Terapi süreciyle bu duygularınızı tetikleyen sebepleri ortaya çıkarabilir, baş etme becerilerinizi geliştirebilirsiniz. Ben çocuklarla çalışan bir uzmanım. Yetişkinlerle çalışan bir klinik psikolog size yardımcı olacaktır. Sevgiler...
4 yasindaki cocugum konusamiyor ve surekli kafasina vuruyor ne yapmaliyim
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, 4 yaşında bir çocuğun 4-5 kelimelik cümleler kurabilmesini bekleriz. Konuşması bir yetişkininkine yakındır, karmaşık cümleler kurabilir. Dil gelişimindeki aksaklıkların birçok nedeni olabilir. Öncelikli olarak bunun belirlenmesi adına mutlaka bir uzmana başvurmanızı tavsiye ederim. Sorunun kaynağı tespit edildiğinde yol almanız daha kolay olacaktır. Eğer okula gitmiyorsa okula başlatmak, sosyal ortamlarda kendisini ifade edebilmesi için teşvik etmek faydalı olur. Konuşamamak, kendini ifade edememek çocukta agresyona sebep olabilir. Önce nedenini tespit edip daha sonra dil terapisti ya da oyun terapistiyle de birlikte ilerleyebilirsiniz. Kafasına vurduğu zamanlarda buna izin vermeyin. Fiziksel sınır koyun. Şefkatli ve kapsayıcı olun. Sevgiler...
Oğlum 1 haftadır gece uyanıyor sebepsiz yere ağlıyor genelde uyuduktan 2 saat sonra başlıyo yaklaşık 2 saat bu şekilde ne yaptığını nereye gideceğini bilmeden ağlıyor bu durum bemi de yıprattı ne yapmalıyım dönüşünüzü rica ediyorum
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, bahsettiğiniz şey gece terörü gibi görünüyor. Bazen çocuğun hayatındaki geçiş dönemleri, aktif stres faktörleri buna sebep olabilir. Öncelikle onu etkileyen ne var bunu tespit edip, sebep olan durumları izale etmeniz gerekir. Gece uyandığı zamanlarda ise kendisine ya da çevresine zarar vermesini önlemek yeterlidir. Sabırla sarılıp sakinleşmesini bekleyin. Soru sormak ya da konuşturmaya çalışmak gereksizdir. Eğer 1 aydan uzun sürerse bir uzmandan destek alın. Sevgiler...
Oğlum her hafta cuma günü okuldan hastayım diye beni arıyor bütün kontrollerini yaptırdığımız haşde alışkanlık oldı ne yapmayalım
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, Fizyolojik olarak bir sorun olmadığı sürece durum psikolojik olabilir. Çocuklar duygularını biz yetişkinler gibi ifade edemediklerinde bu tarz bedensel tepkilerle ya da olumsuz davranışlarla gösterebilirler. Bu durum kaygı ve stresle ilgili olabileceği gibi, ilgi ve sevgi ihtiyacı ile de ilgili olabilir. Sakin ve rahat hissettiği zamanlarda çocuğunuzla bu konuyu konuşabilir, neden böyle hissettiği üzerine yoğunlaşabilirsiniz. Çocukta kaygıya sebep olan aktif bir stres faktörü varsa (okul problemleri, arkadaş-öğretmen ilişkileri, aile içi gerginlik ortamı, kardeş ilişkileri vs.) önce onu izale etmek gerekir. Ayrıca birlikte bireysel vakit geçirmenizi, sevgi ve ilginizi çocuğa hissettirerek bağlarınızı güçlendirmenizi öneririm. Buna rağmen herhangi bir iyileşme sağlanamazsa, 1 aydan uzun süren problemlerde bir uzman desteğine başvurabilirsiniz. Sevgiler...
Çocuğumuz 3.sınıfa başladı ama covidden dolayı önceki senelerde gitmediği için şimdi uyum sorunu yaşıyor. Evde bilgisayar başında derse girmeye çok alıştığı için okula gitmek istemiyor. Evden bilgisayardan girmek istiyor ama tabi bu mümkün değil malum. Ne yapmalıyız?
Uzmanın Yanıtı
Merhaba, evet maalesef pandemi süreci birçok çocuğu bu şekilde okuldan uzaklaştırdı. Online derse girmek bu durumda çocuk için kolay olan seçenek. Kendi konfor alanından ayrılmak istememesi normal. Bazen de sosyal ilişkilerinde zorluk yaşayan çocuklar da bundan kacinabilirler. Bu durumda şefkatli ama kararlı bir duruş sergilemelisiniz. Onu anladığınızı fakat okula gitmesi gerektiğini net bir şekilde vurgulayın. Kendisini rahat hissetmediği noktalar hakkında konuşun. Okulun cazip taraflarını anlatın, okuldan getirdiği şeylerle ilgilenin. Arkadaşlarıyla ilişkilerini güçlendirin. İlgi alanlarıyla okul arasında bir bağlantı kurmaya çalışın. Eğer istememesine rağmen yine de gidiyor ve okula uyum sağlayabiliyorsa biraz daha zaman verin. Ancak durum kriz haline dönüşüyorsa ve 1 aydan uzun sürüyorsa bir uzmandan destek alabilirsiniz. Sevgiler
