Endişe

2 senelik bir ilişkim var. Bunun son 9 ayında aileleri tanıştırdığımız ve nişan düşündüğümüz süreçteyiz. Başlarda çok iyiydi aslında hala iyi ama sevgilim işe başladığından beri ben bişeylerin eksildiğini düşünmeye başladım. Ona göre böyle birşey yok. Aslında hayat rutine bindiğinde için böyle oluyor olabilir. Ama sevgisiz bir ortamda büyüdüğüm çocukluğumu yaşayamadığım yalnız bırakıldığım ilgi görmediğim için kaygılı bağlanmam olduğu düşünüyorum. Mutluluğa alışkın olmadığım için rutine binince sevgi azaldı veya kesin bitcek düşüncesine giriyorum. Ben çalışmıyorum bu arada, son 1 aydırda evde genelde yalnızım. Bu düşüncelerim ilişkiye yansıyor sürekli bir problem var gibi veya söylenen şeyleri çok düşünüyorum. Ufak anlaşmazlıklar olsada büyük kavgalar olan bir ilişkimiz yok. Bunun içinden nasıl çıkabilirim

Merhaba. Sevgiliniz işe başladıktan sonra sevginizin azaldığını fark etmeniz nesnel bir sonuç. O bir şeyleri tanımlamak işe yarayabilir. Bu durum eksiklik değil de farklılık olabilir mi ? Duygular sürekli aynı yolda sürdürülen ve yoldan çıkartılmayan araba gibi değildir örneğin. Sürekli değişir, hareketlidir. Dolayısıyla değişmesini istemediğiniz bir durum olabilir burada. Sizin sevgi anlayışınızla sevgilinizin sevgi anlayışını birlikte değerlendirip beklentilerinizi konuşabilirsiniz. Sevgisiz bir ortamdan söz ettiniz. İnsan, kendisinde olmayanı veya yeterli düzeyde o istediğini karşılamayınca bunu yakınındaki birinden isteyebilir. Doğal bir durumdur bu. Sevgi görmemeniz ayrıntılı bir biçimde ele alınıp çalışılmalıdır. Bundan önce kendinizi sevmeyi düşünüp, kendinize olan ilgiyi ve değeri fark etmeye ne dersiniz ? Kaygılı bağlanma için de bir ruh sağlığı uzmanıyla görüşebilirsiniz. Mutluluğa alışkın olmasanız bile tadılabilecek bir duygudur. Çalışmasanız bile gün içinde uğraşlarınızın olması işe yarayabilir. Bununla ilgili ayrıntılı değerlendirme ve yapılandırma için psikoterapiye başlamanızı öneririm. Esenlikle. İyi haftalar.