Bir insan kendini neden çaresiz hisseder?

Her şeyi tek bi defa da söylemem gerek. Yasanan her seyin suclusuymusum gibi manipule edilerek terk edildim. Sonrasinda da aslında aldatildığımi ögrendim. Okulunu en iyi derece ile bitirmiş sonrasında da ilişkide olduğum kişinin tutmadigi sözler şanssızlık gibi nedenlerle iş bulamadım 6 yılım kaybolup gitti. Sonrasında aynı kişi beni aldattı.Şimdi hiçbir şeyim iyi gitmiyor tutunacak bir şey bulamıyorum her kapıdan eli boş dönüp duruyorum. Hic arkadasim yok. Merak edip arayıp soran kimse yok. Ailem yillarca izlemekten baska bir sey yapmadi, korumadilar hicbir sekilde. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. İçimde bir şeyleri başarma ve yüksek başarılar elde edebilme arzusu var. Ancak elim kolum bağlı gibi hiçbir şey yapamıyor, yapmaya çalıştıklarımda ise yollar kapanıyor. Ne yapacagimi bilmiyorum. Tavsiyeniz ne olur?

Atakan Bey merhaba. Kendinizi bir gerçeği, hissiyatı, deneyimi ispatlamak zorunda görmeyin. Geçerli olan öncelikle sizin kendinize söylediklerinizdir, inanmanızdır. Suçlu gösterilmek karşınızdaki insanın ilişkide dengeyi kurmakta zorlandığını gösterebilir. İlişkide "suçlu" ve "masum" rollerin yaratılması yargılayıcı bir ortam yaratır. Bu da ilişkiye sağlıksız bir şekilde bağlanıldığını gösterebilir. Aldatılmak, travmadır. Bu süreçte sorgulamalar, hesabı kendine çıkartmalar çok olur. Ancak şunu belirtmekte yarar var: Eylemi yapan sorumludur. Eyleme maruz kalan değil. 6 yılınızda neler yaptıklarınızı düşünür müsünüz ? Kimlerle görüştünüz, ruhunuz, bedeniniz, zihniniz, hissiyatınız ve sosyalliğiniz için neler yaptınız ? Kaybolan bir zaman mı var, kaybolduğuna ilişkin sezginiz mi var ? İkisi farklıdır. İyi gitmeyen neler var ? Bütüncül biçimde sonuca vardığınızı, olumsuza odaklandığını hissettim. Depresif durumlarda zihin bunu yapabiliyor. Ayrıntıları düşünmeye ne dersiniz ? "Şu yaşamımda kayda değer yaptıklarım olabilir." düşüncesiyle ilerler misiniz ? İnsan, bünyesinde hazine barındırır. Bir bakıma, saklı dünya gibidir. Bazen keşfeder onu, bazen keşfettiğini sanır, bazen de ilgilenmez. "Bendeki değerler, iyilikler, güzellikler, madenler nelerdir ?" arayışına başlamaya ne dersiniz ? Birine tutunmadan önce kendinize tutunabilirsiniz. Arkadaşınız şimdi olamayabilir ama tanıdıklarınız olabilir belki. Aileniz sizi korumamış olabilir. Bir çok nedeni olabilir bunun. Kendinizi korumaya çalışabilirsiniz. İçinizde hala umudunuzun olduğunu hissediyorum. Başarmak için önce eyleme geçebilirsiniz, deneyebilirsiniz. Bir açık yol vardır sanırım. Söz gelimi İstanbul'dan Ankara'ya gitmek ister insan. Kara yolu, tren yolu kapalı olabilir. Hava yolunu deneyebilir. O da kapalıdır. Yolculuğunun planını değiştirebilir. Aşamalı yolculuk yapabilir. Depresyon, kendi sınırlarını çizme, kendi benliğini tanıma temalı psikoterapi almanızda yarar gördüm. Esenlikle. İyi günler.