Otizm Nedir? Otizm Spektrumda Ne Yapılmalı?

Otizm Spektrum Bozukluğu Nedir?

Otizm spektrum bozukluğunun kısa bir tarihine bakacak olursak 1943 yılında psikiyatrist Leo Kanner tarafından tanımlanmıştır. Peki bilinen anlamıyla Otizm Nedir?

Otizm hem genetik hem de çevresel nedenleri olan heterojen bir nörogelişimsel bozukluktur. Genel olarak erken çocuklukta fark edilir ve tanısı için ilk 8 ay önemli bir süreçtir fakat kesin tanı konuşma döneminin olduğu 3 yaşında konulabilmektedir. Hem deneyim hem eğitimle büyük oranda değiştirilebilse de yetişkinlik hayatında da devam eder. Otizmin temel özelliği sosyal gelişimdeki anormalliktir. Bu bozukluğa sahip çocuklar hayatlarının en erken dönemlerinden itibaren insanlara karşı ilgi azlığı duyarlar ya da insanlarla ilişki kurmakta zorlanırlar.

 Otizm spektrum bozukluğu sosyal davranışlarda belirgin problemler ile iletişim, etkileşimde güçlük, alışık olunmayan biçimde sınırlı, tekrarlayıcı davranışlarla karakterize edilir. OSB’li çocuklar diğer insanlarla etkileşim başlatmazlar, iletişim kurmak için yüz ifadelerini kullanmazlar, neşelerini paylaşmazlar ya da empatik bir ilişki kuramazlar. Eğer ki karşısındaki kişinin yüzündeki duygusal ifadesi çok dikkat çekici değilse anlayamazlar.

 Sosyal olgunlaşmaları normal çocuklara göre daha yavaştır. Ebeveynler genellikle ikinci 6 aylık dönemden sonra çocukları göz teması kurmayınca, gülümsemeye karşılık vermeyince ya da sarılmayınca endişelenmeye başlarlar; bunların yerine bebek anne ve babanın kucaklamasından kaçınır ve boşluğa bakar. Otizmli çocuklar kucağa alınmak için kollarını iki yana açmaz, ebeveynlerinden ayrıldıkları zaman diğer çocuklar gibi yaşanılan o kaygıyı yaşamazlar. Büyük çocukların birkaç yakın arkadaşı vardır, mutluluklarını ve acılarını başka insanlarla paylaşmazlar. Ergenlik ve sonrasında bu durum cinselliğe neredeyse hiç ilgi duyulmaması şeklinde ortaya çıkabilir.

Psikolog desteği almak için tıklayınız.

 Basmakalıp davranışları vardır bunlar; dönme, sallanma, el çırpma, kafasına vurma, garip vücut şekilleriyle durma gibi ritüel davranışlardır. Değişime karşı direnirler. Acı, yüksek ses, aşırı sıcaklık gibi uyaranlara karşı tepkileri ise ya çok zayıf ya da aşırıdır. Bir şeyleri koklama ya da onlara dokunma ile fazlasıyla meşgul olabilirler örneğin; belirli kokular karşısında büyülenirler ya da bazen belirli sesleri veya bazı kumaşların yüzeylerinden korkar ve bu kumaştan yapılan elbiseleri giymeyi, dokunmayı reddederler.

Otizm spektrum bozukluğunun tedavisinde davranışsal ve ilaç tedavi yöntemi kullanılmaktadır.

KAYNAKÇA

Morrison, J. DSM-5 Made Easy–The Clinician’s Guide to Diagnosis.

Davison, G. C., Neale, J. M., & Kring, A. M. (2001). Abnormal psychology (p. 710). New York: John Wiley.

Oltmanns, T. F., Martin, M. T., Davison, G. C., & Neale, J. M. (2011). Case studies in abnormal psychology. John Wiley & Sons.