Kendini De Düşün Anne

Annelik dediğin şey doğuştan gelen bir durum değilmiş ve zaman içerisinde öğrenilen, düşe kalka yanlış yapa yapa daha doğrunun yapılabildiği, sabretmenin ne demek olduğunun en iyi öğrenildiği, ben çok bilirimlerden aslında bilmediğim bir çok şey varmışa evrimleşildiği, egonun en iyi törpülendiği, insanoğlunun mükemmel olamayacağı gerçeğinin en saf hali ile yüzüne çarptığı öğrenme sahasıymış. İnsanın kendi eksikliğinin farkına vardığı en kati nokta olması açısından ikircikli bir duygulanıma sokan ve varoluşsal kaygıyı tetikleyen bir alanmış. İnsanın bilmediği bir alanda gözleri kapalı kürek sallaması kadar endişe verici olsa da yaşanılan her duruma kendini geliştirebileceğin mükemmel fırsatlar olarak bakabildiğin zaman her şey rayına oturuyor bunu zaman içinde gördüm. Bu anlar bebeğin ile geçirebileceğin ona bir şeyler öğretip ondan öğrenebileceğin en büyük fırsatlar. Bir daha ne sen bu yaşta olacaksın ne bebeğin. Hepsi gelip geçicek başka sorunlar ortaya çıkacak ama her soruna gelişim alanı olarak bakar her duygunun geçici olacağını bilip o anda kalabilmeyi becerebilirsen yaşadığın kötü duygunun yerini dinginliğe bıraktığını göreceksin. Anne kendine o kadar haksızlık ediyorsun ki unutma sende bir insansın ve mükemmellik sadece bir yanılsama sen elinden geleni yap, çabala en önemlisi de sevgini ver. Çünkü bir bebeğin en temel büyüme kaynağı sevgi olacak. Unutma senin yanında olan insanlar sana yardımcı olmak icin varlarsa onlara tutun. Onların desteğine ihtiyacın olacak. Son olarak herkes bu süreçlerden geçiyor yani annelik hiç bir zaman güllük gülistanlık olmuyor. Herkes zorlandığı yeri anlatmaktan kaçınıyor fakat bizi büyüten en güzel fırsatlar buradan çıkıyor. Şimdi kendini daha fazla hırpalamayı bırak güzel anne sen önce kendin için yaşa ki çocuğuna kazandırabileceğin şeyler olsun. Sevgilerimle...