Çocuklarda Korkuyu Nasıl Yönetebiliriz?
Doğuştan gelen ve öğrenilen korkular olduğunu biliyor muydunuz? Çocuklarda korkunun sebebi de bunlar olabilir. Peki başka bir sebebi var mıdır?
Doğuştan gelen korkular; ani beklenmedik bir uyaran (ani yüksek ses, ani dokunuş gibi) ve denge kaybıdır (desteği yitirme). Geri kalan korkular ise sonradan edinilmiş korkulardır.
Çocuklarda Korkuyu Nasıl Yönetebiliriz?
1. Entomofobisi (böcek korkusu) olan birinin korkusunu yenmesi için üzerine böcek fırlatmak cesaretlendirme değildir. “Cesaretlendirme” adı altında çocuklar korku unsurlarına maruz bırakılmamalı, yaşlarına uygun olmayan içerikler sunulmamalıdır.
2. Çocuk, korku unsuru ile tehdit edilmemelidir. “Yemeğini yemezsen, seni bırakıp gideceğim!”, “Sen çok gürültü yaptığın için baban eve geç geldi!” gibi cümleler kullanılmamalıdır.
3. Aşırı korumacılıktan ya da sınırsız olmaktan kaçınılmalıdır. Bebeklik döneminden itibaren “Aman korkmasın hep kucağımda olsun. Daima elimi tutsun!” ya da “Ben senin yerine yaparım yavrum, düşeceksin!” gibi cümleler bir çok problemin ve hassaslaşmanın temelini oluşturmaktadır.
4. Amacınız; çocuğun korkularını gidermek mi? Kişisel korkularınızı gidermek mi? Yetişkinler kişisel kaygılarını çocuğun korkusuna dönüştürmemelidir.
5. Ebeveynin davranışı, çocuk için öğretidir. Ne söylediğinizden daha önemli olan; nasıl söylediğiniz ve nasıl davrandığınızdır. Çocuğa karşı hiç bir zaman kaygılı, umutsuz ve suçlayıcı bir tavır sergilenmemelidir.
6. Çocuğun her duygusu önemsenmeli, küçümsenmemelidir. “Bundan mı korkuyorsun? Ödlek, erkek adam korkmaz. Ağlama!” gibi söylemlerde bulunmak; çocuğun var olan duygusunu yok saymasını istemektir. “Korkacak ne var?” demek yerine “Seni anlıyorum, benimde senin yaşındayken kaygılandığım durumlar oluyordu bende ....dan korkardım biliyor musun?” diyerek çocuğu anladığınızı ve korkunun normal olduğunu hissettirebilirsiniz.
7. Denemesine izin verin. Düşmeden kalkmayı öğrenemez. "Yapamayacağım!” düşüncesine saplanmaması için onunla beraber sabırla denemelisiniz. Bağırmayın. Saygı duyun. “Yapabilirsin, ben buradayım, sana güveniyorum, beraber deneyelim mi?” deyin. Fakat teşvik ettiğinizi zannederek aşırı zorlamalarda bulunmayın.
8. Çocuğun en etkili deneyimi oyundur. Oyunla stres seviyesini dengeleyerek cesaretlendirebilirsiniz.
