Çocuğunuzun Korkuları Karşısında Ne Yapmalısınız?

Çocuğunuz karanlıktan korkup sürekli yanınızda sizi istiyor, tek kalmak istemiyor, sudan korkuyor, doktordan korkuyor ya da berberden korktuğu için berber dükkanının önünden geçerken bile ağlıyor. Belki bir başkasının çocuğu için hiçbir korku yaratmayan bu durumlar sizin çocuğunuz için tam bir felaket gibi gözüküyor. Peki çocuğunuzun korkuları karşısında siz nasıl tepkiler veriyorsunuz? Korkusunu yenmesi için onu korktuğu şeylere maruz mu bırakıyorsunuz yoksa sakin kalarak gerçekten bu korkunun sebebini anlamaya mı çalışıyorsunuz? 

Anne Babalar Çocuğuna Korkuları Karşısında Nasıl Yaklaşmalı?

Öncelikle korku her canlının göremediği tehlike karşısında göstermiş olduğu bir tepkidir ve canlının kendini savunmasını sağlayan bir mekanizmadır. Bir çocuğun dünyası düşünüldüğünde çok daha fazla bilinmezliklerle doludur ve kendini güçsüz görmektedir. Bu sebeple özellikle doğduktan sonraki ilk yıllarda korkular çok daha fazladır. Çevresini tanıdıkça, keşfettikçe çocuk korkularını teker teker yener. Anne karnında her şeyin kusursuz olması ve korkutucu şeylerin hiç biriyle yüzleşmeyen bebek dünyaya gelince acıkır, susar, üşür, altı kirlenir ve onun için tüm bunlar korkutucudur. İlerleyen yıllarda gök gürültüsü, karanlık, öcü, dilenci gibi korkular geliştirir. Bazen aileden bağımsız bir şekilde çocukta korkular gelişebilir. Bir yerden düşerek canının yanması, korkutucu bir şeye şahit olması gibi durumlar çocukta korku oluşturabilir. Hatta bunların yetişkinliğe kadar devam ettiği durumlar da olabilir. Bu durumlar karşısında anne babaların dikkat etmesi gereken noktalar şöyledir: 

• Her şeyden önce çocuğa sevgi ve hoş görü ile yaklaşmak oldukça önemlidir.
• Çocuğunuzun anlattığı şeyleri dinlemeye özen gösterin. O an çocuğunuz kendini savunmasız hissettiği için korkmuştur ve bu duygusunu size anlatmasının sebebi size güvenmesidir. Eğer çocuğunuzu dinlemezseniz çocuk sizden uzaklaşabilir, bu duygularını sizinle paylaşmayabilir. Bu da duygularını daha çok bastırmasına sebep olur ve çocuğunuz içe kapanabilir.
• Çocuğunuzun en ufak bir korku durumunda hemen telaşa kapılmayın. Siz telaşlandığınızda çocuk 'haklıymışım, demek ki korkacak bir durum var.' şeklinde düşünecektir. Bu nedenle mümkün olduğunca sakin kalıp çocuğunuzu korkutan şeyin ne olduğunu anlamaya çalışın. Hepsinden önemlisi ise o an çocuğunuzun duygusunu anlayın.
• Çocuğunuzun korkuları karşısında sert tepkiler vermeyin, onu 'korkak tavuk, ödlek' şeklinde etiketlemeyin.
• Çocuğunuzun korkusunun üzerine gitmeyin. Eğer çocuğunuz sudan korkuyorsa onu ağlatarak suya sokmaya çalışmayın. Bu daha travmatik bir etki bırakacaktır. Bunun aksine çocuğunuzun korkusunun sebebini araştırmaya çalışın. 
• Çocuğunuzun bulunduğu ortamlar içerisinde onun korkusunu tetikleyen bir şeylerin olup olmadığına bakın.
• Çocuğunuzun bu korktuğu şeyler sonunda bir kazancı olabilir. Eğer korkuları sayesinde anne babasından ilgi, şefkat, sevgi görüyorsa bu davranışı ona bir kazanç sağlıyor demektir. Bu noktada anne babaların çocuklarıyla olan ilişkisini gözden geçirmesi önemlidir. Örneğin bezi bırakma aşamasında tuvaletten korktuğu için çişini, kakasını tuvalete yapmak istemeyen ama aynı zamanda bezini de istemediğini ifade eden çocuğu iyi bir şekilde anlamak önemlidir. Gerçekten tuvaletten mi korkuyor yoksa anne babanın dikkatini çekmek için mi bu şekilde davranıyor bunu anlamak gerekmektedir.
• Çocuğun sosyalleşmesi de korkularının azalmasına yardımcı olur. Bu noktada çocuğa kendi yaşıtları ile bir imkan sağlanmalıdır.
• Çocuğa zaman tanıyın, korktuğu şeyi başka bir şey ile değiştirmeye çalışmayın. Doktordan korkuyorsa daha doktora gitmeden bir hafta önce ev içerisinde bununla ilgili çocuğunuzla rahatlatıcı konuşmalar yapın, doktorculuk oynayın. 

Eğer tüm bunlara rağmen çocuğunuzun korkularının gerçekten yoğun olduğunu ve günlük yaşamında zorluk yarattığını düşünüyorsanız bir uzmandan destek alın. 

Merak ettikleriniz ve destek almak istediğiniz konular için tıklayınız.