Anne Baba Tutumu Ne Demek?

Ebeveyn tutumları, onların psikolojik eğilimlerine göre gelişen ve bilinçsiz ihtiyaçlarını yansıtan davranışlardır. Ebeveynlerin çocukların sorularını yanıtlama ve deneme yanılmalara izin verme tutumları, çocuklarının girişimci ruhunu destekler. Özellikle okul öncesi anne-baba ile kimlik zaten kurulmuş olduğundan anne-baba tutumları sağlıklıysa çocukların tutumları da sağlıklıdır. Çocuklar ilkokula geldiklerinde, çeşitli konularda ebeveynleri bilgilendirme, ödüllendirme ve cezalandırma konusunda tek otorite olarak görürler.

Çocuk, kendisini ve dünyayı algılayışını ve olaylar karşısında vereceği tepkiyi anne ve babasının kendisine tepkisine göre belirler. Ebeveynlerin olumlu tutumu, çocuğun benzersiz bir benlik geliştirmesini sağlar. Çocukların özsaygısı yüksek, sorumluluk sahibi ve öz kontrolü yüksek bireyler olmalarını sağlar. Buna karşılık, olumsuz tutumlar, düşük benlik saygısı, kendini ifade etme, bağımsızlık ve düşük iç kontrol, yüksek düzeyde saldırganlık ve kaygıya yol açabilir. Çocuk sorumluluk duygusu geliştirmeyebilir ve zor durumlarla baş edemeyen bağımlı ve pasif bir kişi olabilir.

Ebeveynlerin Çocuklarına Karşı En Yaygın Tutum Ve Davranışları

Aşırılık ve Hoşgörü: Aşırılık ve Hoşgörü, çocuğun yalnızca kendini düşünmesini, başkalarının dikkatini çekmesini ve hizmet etmesini sağlar. Bu tür çocuklar, ev içinde ve dışında çok zayıf sosyal uyum gösterirler.

Olumsuzlama: Bir anlamda, fiziksel ve zihinsel ihtiyaçlarını karşılayamayarak çocuğa düşmanlık etmek olarak tanımlanabilir. Bu durumdaki bir çocuk yardımdan uzak, hüsrana uğramış, duygusal güçlükleri olan ve özellikle genç ve savunmasız olmak üzere başkalarına düşmanca davranan bir birey olabilir.

Baskı: Ebeveynlerinden birinin veya her ikisinin baskısı altındaki bir çocuk, arkadaş canlısı, dürüst ve temkinli davranmasına rağmen utangaç ve aşırı hassas bir kişilik yapısına sahip olabilir. Suçlayan, cezalandıran ve sürekli müdahale eden ebeveyn çocuklarının ağlamaya meyilli çocuklar olduğu bulunmuştur. Baskı altında büyüyen çocuklar genellikle isyankâr bir şekilde aşağılık kompleksi geliştirebilirler.

Çocuğa İtaat: İtaatkâr anne baba, evde kontrolü kabul edendir. Bu tür ailelerde çocuklar ebeveynlerine hükmeder ve onlara çok az saygı gösterir. Bu çocuklar sadece ebeveynleriyle mutlu olmakla kalmıyor, zamanla evlerinin dışındaki insanları kontrol etmenin ve sınırlar koymanın yollarını bulmakta zorlanan bireylere dönüşebiliyorlar.

Hoşgörü: Ebeveynlerin çocuklarına hoşgörü göstermeleri, bazı kısıtlamalarla uygun olduğunu düşündüklerini başarabilecekleri anlamına gelir. Ebeveynler normal hoşgörüye sahip olduğunda, çocukları kendinden emin, yaratıcı ve destekleyicidir.

Kabul: Ebeveynin kabulü, çocuğa sevgi ve şefkatle nasıl davranılacağına ilişkin davranışlara yansır. Çocuğun çıkarlarını göz önünde bulundurarak ebeveyn kabulü, becerilerini geliştirme ortamını hazırlar. Evlat edinilen çocuklar genellikle sosyal, destekleyici, nazik, duygusal olarak istikrarlı ve mutlu bireylerdir.

İlgisiz Anne Baba Tutumu Nedir başlıklı yazımızda detaylı bilgilere ulaşabilirsiniz.

Bir Ebeveynin Tutumunu Etkileyen Faktörler

Ebeveyn kişilik özellikleri: Ebeveyn ruh sağlığı, davranış kalıpları ve kendi gelişimlerinin tümü çocuklarını etkiler.

Anne ve Baba Yaşı: Anne ve baba ergenlik döneminde evlenirse bebeklerine bakmakta ya da çocuklarıyla ilgili sorunlar yaşayabilirler.

Evlilik Ana-Baba Birliği: Bir çocuk, karşılıklı saygı ve anlayış içinde uyumlu bir evlilik içinde büyüdüğünde, anne-babayı ortak bir otorite olarak görür ve her ikisine de olumlu davranır. Bu kadar sağlıklı bir ortamın oluşturulamaması sonucunda çocuklarda çeşitli ruhsal bozukluklar görülebilmektedir.

Ölüm veya aile ayrılığı (boşanma hariç): Bir aile içinde bir ebeveynin kaybı, hayatta kalan ebeveynin tutumunu etkileyebilir.

Planlı/plansız çocuk olma: Plansız çocuk isteme ya da reddetme gibi tutumların çocuğun ruh sağlığını etkilediği düşünülmektedir.